LEVENSLOT
Hoe lang of kort het leven is, eens komt het einde. Dat kan plotseling zijn of voorbereid, gewenst of ongewenst. In alle gevallen gaat een levenseinde samen met pijn, intensiteit, reflectie en gevoelens van familiehechting. Je wordt teruggeworpen op de basis van het bestaan. Heeft mijn leven zin gehad? Wat heb ik betekend voor de ander? Wat heeft die ander voor mij betekend? Wie was is, wie ben ik? Waar ga ik naar toe? Wat is de verhouding tussen lichaam, geest en ziel? Dankbare herinneringen en pijnlijke verhoudingen en breuken worden opnieuw beleefd. Filosofische bespiegelingen en religieuze vragen komen naar voren.
Ieder stervend mens is uniek en waardevol, ongeacht het leven dat hij geleefd heeft en ongeacht de levensovertuiging. Zo willen wij stervende mensen met luisterende liefde begeleiden naar het levenseinde. Soms gaat dat samen met intensieve gesprekken over de loop van het leven, over ontwikkelingen in denken, geloof en handelen. Soms vallen woorden weg en wordt er liefde gecommuniceerd door rituelen of door aanraking en zorg. We putten uit eeuwenoude wijsheden die te vinden zijn in psalmen, gedichten, gebeden of verhalen.
De lengte en intensiteit van de gesprekken worden aangepast aan de behoefte en mogelijkheden van de zieke en/of zijn familie. Dit kan variëren van een kwartier tot een dagdeel.
